EN IK HERINNER ME TITUS BROEDERLAND
Uitgever: ambo / anthos Amsterdam
ISBN 978 90 263 3347 7
Zinderend!
Van zinkgat naar verdronken dorp op een wad : de apocalyptische vluchtreis van een duivelstweeling… Een boek om twee keer te lezen. Het laat je niet meer los.
In prachtig poëtisch proza met nogal wat thans vergeten of zelfs nieuwe zelf bedachte woorden behorende bij die oude vergane, voorbije wereld in een niet nader genoemd, door godsdienstwaanzin geregeerd land van meer dan een eeuw (?) geleden door Hulst op onnavolgbare wijze beschreven.
Er zijn drie delen: het begin in hun eigen min of meer armoedig maar paradijselijk bos, de vlucht voor het snel om zich heen alles vermorzelende zinkgat en het dramatische einde van de lange reis naar zee.
Beschreven vanuit het perspectief van “brae”, zoals Titus in een zelf bedachte taal zijn broer noemt. In vier cursief gedrukte hoofdstukken voor, tussen en na de drie delen lezen we de echte gevoelens van “brae”. De roman begint met zo’n cursieve overpeinzing van brae, jaren na het einde van Titus. Dit hoofdstuk heet “Vergeet” en verklaart dus deels de titel. Het is geen proloog, maar vormt eerder een epiloog die pas duidelijk wordt ná het lezen van deze roman. Het herlezen begint….
Een paar mooie citaten:
Blz. 92 – “Ze tapt donker bier dat ze neerzet bij de hoek van de bar. “Ik heb helemaal niet gevraagd hoe je heet.” Ik ga zitten, neem een slok. Een seconde overweeg ik mezelf Titus te noemen. Wat weerhoudt me er tenslotte van hem te worden? Hem een nieuw bestaan te geven? Ik ben elk van ons, zoals hij dat ook was. Ik zeg: “Een naam is…een leugen.”
Blz. 148 – (…) waarop we na enige tijd stuitten op een houten bouwval, die lang geleden al verlaten was. De ruiten waren versplinterd tot glazen dolken en een boom had zich te rusten gelegd op het dak. (…) De vloerplanken voelden sponzig aan, levend bijna, en er hing een parfum van mos, schimmel en nat papier in de woonkamer. (…) Over bladderend behang marcheerde een kralenketting van mieren en op een houten bankje lag een editie van de Edicten, de pagina’s bespikkeld met sproeten. Paddestoelen ontsproten aan het vloerkleed en de gordijnen. Dit was dode ruimte, maar intens levend, overgedragen aan planten en dieren die eerder niet welkom waren.”
Enkele vergeten / zelf bedachte woorden:
Aardbloed – bloedrook – gevaarhonger – aquifer – valavond – kofferknecht – muggenuur – fladderak – pugilist – een mooidag – gitaarman – bokkeblaadje – lutje jongen – sluimerleven – schellak
Bij de Verantwoording las ik dat deze roman o.a. citaten en parafrasen bevat uit (…) Une saison en enfer en Illuminations van Arthur Rimbaud. Nog duidelijker is me geworden waar de soms hallucinerende schrijfstijl van Auke Hulst aan deed denken.
Dit boek deed me overigens ook sterk denken aan de in vele talen vertaalde tweelingentrilogie van de Hongaars/Zwitserse schrijfster Agota Kristof die in het Frans schreef over de jongenstweeling Lucas en Claus die vanaf hun vierde jaar bij hun afgrijselijke grootmoeder opgroeiden in oorlogstijd in een onherkenbaar ruig land, ver van de bewoonde wereld verwijderd en waarin ongeveer dezelfde thema’s aan bod komen. Eenzaamheid, liefdeloosheid, harteloosheid, wreedheid, honger, ontbering, pijn en verharding, verlating(sangst), identiteit, traumatische gevolgen van geweld en oorlog. Ook in deze trilogie: Wat is waarheid en wat is fictie? Le Grand Cahier, La preuve en Le troisième mensonge. Ook in het Nederlands vertaald. En eveneens een aanrader.
Conclusie:
Voor mij is het heel duidelijk: ik geef deze roman vijf sterren *****. Het was de eerste roman die ik van Auke Hulst las, maar ik ga zeker binnenkort zijn voorgaande boeken lezen.
Voor wie geïnteresseerd is in de
STRUCTUUR – er staat geen inhoudsopgave met deze hoofdstukken in het boek.
3 delen met 4 “overdenkingen” achteraf van de één van de tweelingbroers Broederland – de zogenaamde duivelskinderen.
CURSIEF – 7 – Vergeet
Deel I – 9 – HOE HET THUIS WAS
11 – Duivelskinderen
22 – Gitaarman
34 – Zondag
52 – Honden
58 – Zinkgat
76 – Afscheid
CURSIEF – 88 – Café
Deel II – 97 – HOE WE WESTWAARTS TROKKEN
99 – Littekens
114 – Dieven
127 – Duivelsmuziek
147 – Kapoen
166 – Koorts
175 – Titus + brief
CURSIEF – 188 – Prooi
Deel III – 195 – HOE HET EINDIGDE
197 – Prediker
209 – Bloedaarde
223 – Splitsing
247 – Wad
CURSIEF – 261-267 – Eiland
Over Arthur Rimbaud – Illuminations en Une saison en enfer
http://www.dbnl.org/tekst/_bra004199301_01/_bra004199301_01_0069.php